"நல்லார் இணக்கமும், நின் பூசை நேசமும், ஞானமுமே
அல்லாது, நிற்கும் நிலை உளதோ, அகமும் பொருளும்
இல்லாளும் சுற்றமும் மைந்தரும் வாழ்வும் எழில் உடம்பும்
எல்லாம் வெளிமயக்கே, இறைவா, கச்சிஏகம்பனே."
பொழிப்புரை : திருக்கச்சி ஏகம்பத்தில் எழுந்தருளி இருக்கும் இறைவனே, நல்லவர்களுடைய சேர்க்கையும், உனது பூசையில் விருப்பமும், ஞானமும் அல்லாமல், உறுதி நிலை வேறு உண்டோ. வீடும், சொத்துக்களும், மனைவியும், உறவினரும், பிள்ளைகளும், உலக வாழ்க்கையும், அழகிய உடம்பும், இவை யாவும் வெளிமயக்கத் தோற்றமே ஆவன.
விளக்கம் : நல்லார் என்றது, சாதுக்கள் கூட்டத்தை, அடியவர்கள் கூட்டத்தை. மக்கள் அடையவேண்டிய உறுதிப் பொருள் ஞானம். ஞானமானது சிவபூசையால் விளங்குவது. சிவபூசை என்பது சிவபெருமானை இடையறாது தியானிப்பது. அதுதான் மேலான ஞானபூசை. அப் பூசைக்கு இன்றியமையாதது அன்பு. அந்த அன்பு நல்லார் இணக்கத்தால் நிகழும். இந்த முறைமை பற்றியே, "நல்லார் இணக்கமும், நின் பூசை நேசமும், ஞானமுமே அல்லாது நிற்கும் நிலை உளதோ" என்றார் அடிகள்.
அஞ்ஞானத்தால் நிறைந்திருக்கும் மக்கள் ஞானம் பெற முதலில் தேடவேண்டுவது, நல்லார் நட்பு. அடியார் அன்பு. இந்த உண்மை பற்றியே, "செயற்கு அரிய யாவுள நட்பின்" என்றார் திருவள்ளுவ நாயனாரும். திருவள்ளுவ நாயனார் நட்பைப் பற்றி அருளிச் செய்த அதிகாரங்களை நோக்க இதன் உண்மை விளங்கும். நட்பு, நட்பு ஆராய்தல், தீ நட்பு, கூடா நட்பு என்னும் அதிகாரங்களில் பெருமானார் தெரிவித்துள்ள செய்திகளை உன்னி ஆராய்ந்தால் நட்பு என்பது என்ன என்று தெளிவாகும். "வணங்கத் தலை வைத்து, வார்கழல் வாய் வாழ்த்த வைத்து, இணங்கத் தன் சீரடியார் கூட்டமும் வைத்து" என்று பாடினார் மணிவாசகப் பெருமான்.
இக் காலத்தில் நட்பு என்பது தன் உண்மைப் பொருளை இழந்து, எப்படி எப்படியோ கொள்ளப்படுவது கருத்தில் கொள்ளற்கு உரியது. நட்பு என்பதற்கு இப்பொழுது தரப்படும் வியாக்கியானங்களைக் காணும்போது, கற்றறிந்தவர்களுக்கு வருத்தமே மேலிடும். நன்மை அல்லாதனவற்றை நன்மை எனக் கருதுவது அறியாமை பற்றியே. அறியாமை இருப்பதாலேயே, அறியாமையே யாரும் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.
No comments:
Post a Comment