திருத்தணிகை - 0310. வங்கம் பெறுகடல்

அருணகிரிநாதர் அருளிய

திருப்புகழ்

வங்கம் பெறு (திருத்தணிகை)

திருத்தணிகை வேலா!

உன்னை நினைந்து, தனிமையில் துவளும் எனது மகளை அணைந்து அருள்.

தந்தந் தனதன தந்தந் தனதன

     தந்தந் தனதன ...... தனதான

வங்கம் பெறுகட லெங்கும் பொருதிரை

     வந்துந் தியதிரு ...... மதனாலே

வஞ்சம் பெறுதிட நெஞ்சன் தழலுற

     வஞ்சம் பதும்விடு ...... மதனாலே

பங்கம் படுமென தங்கந் தனிலுதி

     பண்பொன் றியவொரு ...... கொடியான

பஞ்சொன் றியமயில் நெஞ்சொன் றியெயழல்

     பொன்றுந் தனிமையை ...... நினையாயோ

தெங்கந் திரளுட னெங்குங் கதலிகள்

     சென்றொன் றியபொழி ...... லதனூடே

தெந்தெந் தெனதென என்றண் டுறஅளி

     நின்றுந் திகழ்வொடு ...... மயிலாடப்

பொங்குஞ் சுனைகளி லெங்குங் குவளைகள்

     என்றும் புகழ்பெற ...... மலரீனும்

பொன்றென் றணிகையில் நின்றங் கெழுபுவி

     யென்றுஞ் செயவல ...... பெருமாளே.

பதம் பிரித்தல்

வங்கம் பெறுகடல் எங்கும் பொருதிரை

     வந்து உந்தி அதிரும் ...... அதனாலே,

வஞ்சம் பெறு திட நெஞ்சன் தழல் உற,

     அஞ்சு அம்பு அதும் விடு ...... மதனாலே,

பங்கம் படும் எனது அங்கம் தனில் உதி

     பண்பு ஒன்றிய ஒரு ...... கொடியான,

பஞ்சு ஒன்றிய மயில் நெஞ்சு ஒன்றியெ அழல்

     பொன்றும் தனிமையை ...... நினையாயோ?

தெங்கம் திரள் உடன் எங்கும் கதலிகள்

     சென்று ஒன்றிய பொழில் ...... அதன்ஊடே,

தெந்தெந் தெனதென என்று அண்டுஉற அளி

     நின்றும் திகழ்வொடு ...... மயில் ஆட,

பொங்கும் சுனைகளில் எங்குமு குவளைகள்

     என்றும் புகழ் பெற ...... மலர் ஈனும்

பொன் தென் தணிகையில் நின்று, அங்கு எழுபுவி

     என்றும் செய வல ...... பெருமாளே.

பதவுரை 

      தெங்கம் திரளுடன் --- தென்னை மரங்களின் கூட்டத்துடன்,

     கதலிகள் --- வாழைகள்,

     எங்கும் சென்று ஒன்றிய --- எல்லா இடங்களிலும் அமைந்து பொருந்திய,

     பொழில் அதனூடே --- சோலைக்குள்,

     தெந்தெந் தெனதென --- தெந்தெந் தெனதென என்ற ஒலியுடன்,

     அண்டு உற அளி நின்றும் --- நெருக்கமாகி நின்று வண்டுகள் பாடவும்,

     திகழ்வொடு மயில் ஆட --- விளக்கமாக மயில்கள் ஆடவும்,

     பொங்கும் சுனைகளில் --- நீர் பொங்கி வழிகின்ற சுனைகளில்,

     எங்கும் குவளைகள் --- எங்கும் குவளைகள்,

     என்றும் புகழ்பெற மலர் ஈனும் --- எந்நாளும் புகழ் பெறுமாறு மலர்களைத் தருகின்ற,

     பொன் தென் தணிகையில் நின்று --- அழகு மிகுந்த திருத்தணி மலையின் மீது எழுந்தருளி,

     அங்கு எழு புவி என்றும் செய வல --- அங்கு ஏழு உலகங்களையும் என்றும் படைத்தளிக்கவல்ல,

     பெருமாளே --- பெருமையில் மிகுந்தவரே!

      வங்கம் பெறும் கடல் --- கப்பல்கள் செல்லப் பெற்ற கடலில்,

     எங்கும் பொரு திரை --- எங்கும் மாறுபட்டு எழும் அலைகள்,

     வந்து உந்தி அதிரும் அதனாலே --- எழுந்து வந்து கரையில் மோதி ஒலிக்கின்ற காரணத்தாலும்,

     வஞ்சம் பெறு திட நெஞ்சன் --- வஞ்சகங்கொண்ட உறுதியான உள்ளத்தினனாகிய மன்மதன்,

     தழல் உற --- நெருப்பு வீசிப் பொருந்த,

     அஞ்சு அம்பு அதும் விடும் அதனாலே --- ஐந்து மலர்க்கணைகளையும் விடுகின்ற காரணத்தாலும்,

     பங்கம் படும் --- அவமானம் அடைகின்ற,

     எனது அங்கம் தனில் உதி --- என் உடலில் உதித்த,

     பண்பு ஒன்றி ஒரு கொடி ஆன --- நற்குணம் பொருந்திய ஒரு கொடி போன்ற,

     பஞ்சு ஒன்றிய மயில் --- பஞ்சு போன்ற மென்மையை உடைய மயிலை யொத்த என் மகள்,

     நெஞ்சு ஒன்றிய அழல் --- உள்ளத்தில் சேர்ந்த காமத்தீயால்,

     பொன்றும் தனிமையை --- இறந்து படும் தனிமை நிலையை,

     நினையாயோ --- தேவரீர் திருவுள்ளத்தில் நினைத்து அருள் புரியலாகாதோ?

பொழிப்புரை

         தென்னையும் வாழையும் நிறைந்து சோலைகள் எங்கும் வண்டுகள் தெந்தெந் தென தென என்ற ஒலியுடன் பாடவும், அழகிய மயில்கள் ஆடவும், நீர் பொங்கி வழிகின்ற சுனைகளில் எங்கும் குவளைகள் எந்நாளும் புகழ் பெறுமாறு மலர்கின்ற, மிகுந்த அழகுள்ள திருத்தணி மலையில் எழுந்தருளி, ஏழு உலகங்களையும் படைத்தருளுகின்ற பெருமிதம் உடையவரே!

         கப்பல்கள் செல்லப்பெற்ற கடலில் எங்கும் மாறுபட்டு எழுந்து வீசுகின்ற அலைகள் எழுந்து ஒலிக்கின்ற காரணத்தாலும், வஞ்சகம் கொண்ட உறுதியான மனத்தினனாகிய மன்மதன் நெருப்பு போன்ற பஞ்சபாணங்களையும் ஒருங்கே விடுகின்ற காரணத்தாலும், அவமானம் அடைகின்ற என்னுடைய உடம்பிலிருந்து பிறந்த கொடி போன்றவளும், பஞ்சு போன்ற மென்மையும் மயில் போன்ற சாயலும் உடைய என் புதல்வி, உள்ளத்தில் சேர்ந்த காமத் தீயால் வெதும்பி இறந்துபடுகின்ற தனிமை நிலைமையைத் தேவரீர் கருதி அருள் புரியக் கூடாதோ?

விரிவுரை

  

இத்திருப்புகழ் நற்றாயிரங்கல் என்ற துறையில் அமைந்துள்ளது.

நாயகனை விரும்பிய புதல்வி காமத்தீயால் வெதும்பி அழிகின்றதைக் கண்ட தாய் இரக்கப்பட்டு அம்மகளைக் குறித்து வருந்துகின்ற முறையில் பாடியது.

  

வங்கம் பெறுகடல் எங்கும் பொருதிரை வந்து உந்திய திரு மதனாலே ---

வங்கம்-கப்பல்; திரை-அலை; அதிரும்-ஒலிக்கும். கப்பல்கள் செல்லுகின்ற கடலில் மோதி ஒலிக்கின்ற ஓசை இனிமையாக இருக்கும். ஆனால் காதலர்க்கு அக்கடலோசை வேட்கையை மிகச் செய்து வருத்தும்.

    “தொல்லை நெடுநீலக் கடலாலே........

   மெய்உருகும் மானைத் தழுவாயே”           ---(துள்ளுமத) திருப்புகழ்.

வஞ்சம் பெறு திட நெஞ்சன் ---

மன்மதன் காதலர்களிடம் சமயம் பார்த்து வந்து, அவர்கள் மீது மலர்க் கணைகளைச் சொரிந்து ஆசைத் தீயை மூட்டி வருத்துவன் அதனால் வஞ்சம் படைத்த நெஞ்சன் என்றார்.

உறுதியான வீரர்களையும், முனிவர்களையும் கூட மயக்குவான் அதனால் “திட நெஞ்சன்" என்றார்.

அம் மலர்க்கணை நெருப்பு போல் சுடும். அதனால் ‘தழலுற’ என்றார்.

அஞ்சு அம்பு அதும் விடும் ---

அஞ்சம்பதும் விடும்-அஞ்சு அம்பு அதும் விடுவான்.

பங்கம் படும் ---

அதனால் உடம்பு நாணத்தால் தளர்கின்றாள்.

எனது அங்கம் தனில் உதி ---

என்னுடைய சரீரத்தில் இருந்து உதித்தவள்.

பண்பொன்றிய ஒரு கொடியான ---

உயர்ந்த பண்புகள் பொருந்தியவள்; கொடி போன்ற மெல்லிய உடலையுடையவள்.

பஞ்சொன்றிய மயில் ---

பஞ்சு போன்ற மென்மையுடையவள்; மயில் போன்ற சாயலையுடையவள்.

நெஞ்சு ஒன்றியெ அழல் ---

அழல்-காமாக்கினி. முருகா! என் புதல்வி உம்மீதுகொண்ட காதல் தீயானது உள்ளத்தில் பொருந்தி வருந்துகின்றாள்.

பொன்றுந் தனிமையை நினையாயோ ---

இறந்துபடுகின்ற நிலைமையில் இருக்கின்றாள். இவளது தனிமையைக் கண்டு நீர் இரங்க வேண்டாவோ? பெண்ணென்றால் பேயும் இரங்குமே? இப்பெண்ணின் துயரை நினைத்து நீர் இரங்கக் கூடாதோ? இவளது தனிமையைக் கருதி இனிமை செய்தருள்வீர்.

“தனிமையை நினைகிலை சங்கரா”          --- திருவிசைப்பா.

தெங்கம் திரளுட னெங்குங் கதலிகள் சென்றொன்றிய பொழிலதனூடே தெந்தெந் தெனதென என்றண் டுறஅளி நின்றுந் திகழ்வுற மயிலாட ---

திருத்தணிகை மலை இயற்கையழகால் சிறந்தது; அங்கு எங்கும் என்றும் ஆடலும் பாடலுமாகக் காட்சி தருகின்றன.

அணியணியாக வானோங்கி நிற்குந் தென்னஞ் சோலைகள் இடையிடையே வாழைகள்.

இத்தகு வளமான சோலையில் வளமான வண்டுகள் மிக இனிமையாக தென்னா தென்னா என்று ஒலி செய்து பாடுகின்றன. அப்பாடலுக்கு ஏற்ப களிமயில்கள் நின்று மரகதத் தோகையை விரித்து ஆடுகின்றன.

இந்த நடனத்தைச் சுனைகளில் உள்ள குவளை மலர்கள் கண் இமையாது கண்டு மகிழ்கின்றன.

பொங்குஞ் சுனைகளில் லெங்கும் குவலைகள் என்று புகழ்பெற மலரீனும் ---

திருத்தணிகை மலையில் பல சுனைகள் விளங்குகின்றன. அச்சுனைகள் தோறும் நீலோற்பல மலர்கள் எந்நாளும் இடையறாது மலர்கின்றன.

       “எந்நாளும் ஒரு சுனையில் இந்த்ரநீலப் போது

    இலங்கிய திருத்தணிகை வாழ் எம்பிரான்”    --- மயில் விருத்தம்.

பொன் தென் தணிகை ---

பொன்-அழகு; தென்-இனிமை; அழகும் இனிமையும் பொருந்தியது திருத்தணி.

  

எழுபுவி என்றுஞ் செயவல ---

திருத்தணிகையில் முருகவேள் வீற்றிருந்து ஏழு உலகங்களையும் படைத்தருளுகின்றார்.

கருத்துரை 

முருகா! என் புதல்வியின் தனிமையை நினைந்து மருவி அருள்வாய்.