வள்ளிமலை - 0317. அல்லி விழியாலும்

அருணகிரிநாதர் அருளிய

திருப்புகழ்

அல்லி விழியாலும்  (வள்ளிமலை)

வள்ளிமலை நாதா!

உயிர் போகும் அந்த நாளில் வந்து, திருவடி தந்து காத்தருள்.

தய்யதன தான தய்யதன தான

     தய்யதன தானத் ...... தனதான

அல்லிவிழி யாலு முல்லைநகை யாலு

     மல்லல்பட ஆசைக் ...... கடலீயும்

அள்ளவினி தாகி நள்ளிரவு போலு

     முள்ளவினை யாரத் ...... தனமாரும்

இல்லுமிளை யோரு மெல்ல அயலாக

     வல்லெருமை மாயச் ...... சமனாரும்

எள்ளியென தாவி கொள்ளைகொளு நாளில்

     உய்யவொரு நீபொற் ...... கழல்தாராய்

தொல்லைமறை தேடி யில்லையெனு நாதர்

     சொல்லுமுப தேசக் ...... குருநாதா

துள்ளிவிளை யாடு புள்ளியுழை நாண

     வெள்ளிவன மீதுற் ...... றுறைவோனே

வல்லசுரர் மாள நல்லசுரர் வாழ

     வல்லைவடி வேலைத் ...... தொடுவோனே

வள்ளிபடர் சாரல் வள்ளிமலை மேவு

     வள்ளிமண வாளப் ...... பெருமாளே.

பதம் பிரித்தல்

அல்லி விழியாலும், முல்லை நகையாலும்,

     அல்லல் பட, ஆசைக் ...... கடல் ஈயும்,

அள்ள இனிது ஆகி நள்ளிரவு போலும்

     உள்ள வினையார், அத் ...... தனம் ஆரும்

இல்லும் இளையோரும் மெல்ல அயலாக,

     வல் எருமை மாயச் ...... சமனாரும்

எள்ளி, எனது ஆவி கொள்ளை கொளும் நாளில்,

     உய்ய ஒரு நீ பொன் ...... கழல்தாராய்.

தொல்லை மறை தேடி இல்லை எனும் நாதர்

     சொல்லும் உபதேசக் ...... குருநாதா!

துள்ளி விளையாடு புள்ளி உழை நாண,

     வெள்ளி வனம் மீது உற்று ...... உறைவோனே.

வல் அசுரர் மாள, நல்ல சுரர் வாழ,

     வல்லை வடிவேலைத் ...... தொடுவோனே!

வள்ளிபடர் சாரல் வள்ளிமலை மேவு

     வள்ளி மணவாளப் ...... பெருமாளே.

  

பதவுரை

     தொல்லை மறை தேடி --- பழமையான வேதங்கள் தேடிப் பார்த்து,

     இல்லை எனும் நாதர் --- காணமுடியவில்லை என்று முறையிடுகின்ற சிவபெருமானுக்கு,

     சொல்லும் உபதேச --- உபதேசத்தைச் சொல்லியருளிய,

     குருநாதா --- குருநாதரே! 

     துள்ளி விளையாடும் --- துள்ளி விளையாடுகின்ற

     புள்ளி உழை நாண --- புள்ளிமான் வெட்கப்படுமாறு,

     வெள்ளி --- இகழ்கின்ற வள்ளிபிராட்டியார் வாழ்ந்த,

     வனமீது உற்று உறைவோனே --- வள்ளிமலைக் காட்டில் சென்று வாழ்கின்றவரே! 

     வல் அசுரர் மாள --- வலிமையுடைய அசுரர்கள் மாளவும்,

     நல்ல சுரர் வாழ --- நற்குணமுடைய தேவர்கள் வாழவும்,

     வல்லை வடிவேலை தொடுவோனே --- விரைவில் கூரிய வேலாயுதத்தை விடுத்தவரே! 

     வள்ளிபடர் சாரல் --- வள்ளிக்கொடி படர்ந்திருக்கின்ற சாரலுடன் கூடிய,

     வள்ளிமலை மேவு --- வள்ளிமலை மீது எழுந்தருளி இருக்கும்

     வள்ளி மணவாள --- வள்ளி மணவாளரே! 

     பெருமாளே --- பெருமையின் மிகுந்தவரே! 

     அல்லி விழியாலும் --- தாமரை இதழ்போன்ற கண்ணாலும்,

     முல்லை நகையாலும் --- முல்லை அரும்பை நிகர்த்த பல்லாலும்,

     அல்லல் பட --- துயரத்தை அடையும்படி,

     ஆசை கடல் ஈயும் --- ஆசையைக் கடல் போலத் தருகின்றவர்களும்,

     அள்ள இனிது ஆகி --- அள்ளியெடுக்கலாம் போன்ற இனிதாக அமைந்து,

     நள் இரவு போலும் உள்ள --- நடு இரவுபோல் இருள் உள்ளதான,

     வினையார் --- செய்கைகளை உடையவர்களுமாகிய பொதுமாதர்களும்

     அ தனம் ஆரும் இல்லும் --- அந்தச் செல்வம் நிறைந்த வீடும்,

     இளையோரும் --- மக்களாகிய இளைஞர்களும்,

     மெல்ல அயல் ஆக --- மெல்ல வேறாகும்படி,

     வல் எருமை --- வலிய எருமைமீது வருகின்ற,

     மாய சமனாரும் --- மாயத்தில் வல்ல இயமனால்,

     எள்ளி --- என்னை இகழ்ந்து,

     எனது ஆவி கொள்ளை கொள்ளும் நாளில் --- அடியேனுடைய உயிரைக் கொள்ளை அடித்துக் கொண்டுபோகும் அந்த நாளில்,

     உய்ய ஒரு நீ பொன் கழல் தாராய் --- அடியேன் உய்யும் பொருட்டு ஒப்பற்ற தேவரீர் உமது அழகிய பாத மலரைத் தந்தருளுவீராக.

பொழிப்புரை

     பழமையான வேதங்கள் தேடியுங் காண முடியவில்லை யென்று கூறுகின்ற சிவபெருமானுக்கு உபதேச மொழியைக் கூறிய குருநாதரே! 

     துள்ளி விளையாடுகின்ற புள்ளிமான் நாணும்படித் தன் அழகுக்கு நிகரில்லை யென்று இகழ்கின்றவளாகிய வள்ளிநாயகி வாழ்கின்ற வனத்தில் சென்று அவளுடன் வாழ்கின்றவரே! 

     வலிய அசுரர்கள் மாளவும் நற்குணமுடைய தேவர்கள் வாழும்படியும் விரைந்து கூரிய வேலாயுதத்தை விட்டவரே! 

     வள்ளிக்கொடி படர்கின்ற சாரலுடன் கூடிய வள்ளிமலையின் மீது வீற்றிருக்கின்ற வள்ளி மணவாளரே! 

     பெருமிதம் உடையவரே! 

     தாமரை இதழ் போன்ற கண்களாலும், முல்லை அரும்பு போன்ற புன்முறுவலாலும் நான் துன்புறும்படி ஆசையைக் கடல்போலத் தருகின்றவர்களும், அள்ளி அடுக்கலாம் போன்ற இனிதாக இருக்கும் நடு இரவின் இருள்போன்ற மனத்தைய உடையவர்களுமாகிய பொது மாதர்களும், செல்வம் நிறைந்த வீடும், மக்களும், மெல்ல எனக்கு அயலாகும்படி, வலிய எருமைமீது வந்து மாயத்தைச் செய்யும் இயமன், என்னை இகழ்ந்து, என் உயிரைக் கொள்ளையடித்துக் கொண்டு போகும் அந்நாளில் ஒப்பற்றவராகிய தேவரீர் உமது அழகிய திருவடிகளைத் தந்தருளுவீராக.

விரிவுரை

அல்லி விழியாலும் ---

அல்லி-தாமரை.

“அல்லி மாதர் புல்க நின்ற ஆயிரந் தோளன்” -- பெரிய திருமொழி.

கண்கள் தாமரை இதழைப்போல் இருக்கும். கண்கள் சிவப்பாக இருந்தால் போகத்தைக் குறிக்கும். வெண்மையாக இருந்தால் நோயைக் குறிக்கும், செம்மையும் வெண்மையும் கலந்த வண்ணத்தில் இருக்க வேண்டும். தாமரை அத்தகைய நிறமுள்ளது. “சாரஸதள நயனா” என்பார் தியாகப் பிரும்மம்.

முல்லை நகையாலும் ---

முல்லை அரும்பு போன்ற வெண்மையும் கூர்மையும் வரிசையும் உடைய பற்கள் சிறிது தெரியுமாறு புன்னகை புரிந்து ஆடவர் உள்ளத்தைக் கொல்வர் பொது மகளிர்.

அல்லல் பட ஆசைக் கடல் ஈயும் ---

பெருந் துயரத்தை அடையுமாறு, ஆசையைக் கடல்போல் பெரிய அளவில் தந்து வருத்துவார்கள்.

அள்ள இனிதாகி நள்ளிரவு போலும் உள்ள வினையார் ---

பொதுமகளிருடைய உள்ளமும் செயலும் நடு இரவின் கரிய இருள் போன்றது, பயங்கரமானது.

நடு இரவின் கரிய இருள் அள்ளி எடுக்கலாம் என்ற அளவுக்குத் திண்ணியதாக இருக்கும்.

மாதர்களின் உள்ளத்தை இருளென உவமிக்கின்றார் சேக்கிழார் பெருமாள்.

      பஞ்சின் மெல்லடிப் பாவையர் உள்ளமும்

      வஞ்ச மாக்கள்தம் வல்வினை யும்அரன்

      அஞ்செழுத்தும் உணரா அறிவிலோர்

      நெஞ்சும் என்ன இருண்டது நீண்டவான்.

நடு இரவில் இருளை இளையான்குடி மாற நாயனாரது புராணத்தில் சேக்கிழாரடிகள் மிக அழகாகக் கூறுவதையும் ஈண்டு கண்டு மகிழ்க.

      பெருகு வானம் பிறங்க மழைபொழிந்

      தருகு நாப்பண் அறிவருங் கங்கல்தான்

      கருகு மையிருளின் கணம் கட்டுவிட்டு

      உருகு கின்றது போன்றது உலகெலாம்.

தனமாரும் இல்லும் இளையோரும் மெல்ல அயலாக ---

உயிர் பிரிந்தவுடன் செல்வமும் வீடும் மனைவி மக்களும் நமக்கு அயலாகி விடுகின்றன.

வாழ்நாள் முழுவதும் இரவு பகலாக உழைத்தும், அறநெறி நீங்கியும் தேடிச் செல்வத்தைச் சேமித்து வைக்கின்றார்கள்.

அதி அற்புதமாக மாளிகையைப் புதுக்குகின்றார்கள். மனைவி மக்கள் பொருட்டே உழைக்கின்றார்கள்.

அப்படிப் பாடுபட்ட ஒருவன் ஒரு கணத்தில் மாள்கின்றான். மாண்டவன் எதிர் வீட்டில் ஒரு வண்டி இழுக்கின்றவனுக்கு மகனாகப் பிறக்கின்றான். பிறந்த அவனுக்குத் தான் தேடிய பொன்னும் புதுக்கிய மாளிகையும், அருமையாகத் தொகுத்து வைத்த பொருள்களும் சொந்தம் என்று சொல்ல முடியுமா?  இது என் வீடு, இவள் என் மனைவி, இவன் என் மகன் என்று கூறினால் அவனுக்கு என்ன கிடைக்கும்?  உதை தான் கிடைக்கும். ஒரு விநாடியில் அத்தனையும் அயலாகி விடுகின்றன. இதனை அறியாது, மாந்தர் மதியிழந்து கதியிழந்து உழல்கின்றார்கள். என்னே பேதைமை?

தமமரு மமரு மனையுமினிய

     தனமு மரசும்       அயலாகத்

தறுகண் மறலி முறுகு கயிறு

     தலையை வளைய  எறியாதே”             --- திருப்புகழ்.

இல்லும் பொருளும் இருந்த மனை அளவே,

சொல்லும் அயலார் துடிப்பு அளவே - நல்ல

கிளை குளத்து நீர் அளவே, கிற்றியே, நெஞ்சே!

வளைகுளத்துள் ஈசனையே வாழ்த்து.          --- ஐயடிகள் காடவர்கோன் நாயனார்

சமனாரும் எள்ளி எனது ஆவி கொள்ளை கொளுநாளில் உய்யஒரு பொற் கழல்தாராய்:-

சமன்-இயமன், கீழோர் மேலோர், அரசன், ஆண்டி, இளைஞன், முதியவன், மணமகன், கற்றவன், மற்றவன் என்று பாராது ஆயுள் முடிந்தது என்றவுடன் சமமாகப் பார்த்து சிவந்து உயிரைக் கவர்வான். அதனால் சமன் என்ற பெயர் உண்டாயிற்று.

எள்ளி-இகழ்ந்து. இயமன் ஆயுள் முடிந்தவுடன் வந்து இகழ்ந்து உயிரைக் கவர்ந்து போவான்.

அவனுடைய வாகனமாகிய எருமை மிகவும் வலிமையும் வேகமும் உடையது. மாயஞ்செய்து உயிரைப் பிடிப்பான், அதனால்,

           “வல் எருமை மாயச் சமனார்”    என்றார்.

“அவ்வாறு அந்தகன் வந்து எந்தன் உயிரைப் பற்றும் போது, முருகா!  நீ வந்து அடிமையாகிய என்னைக் காத்து உன் திருவடித் தாமரையைத் தந்தருள்” என்று சுவாமிகள் வேண்டுகின்றார்.

தொல்லைமறை தேடி இல்லை எனும் நாதர் ---

தொல்லை - பழமை. வேதம் அநாதி, சுயம்பு. அது இறைவன் அருளிச் செய்தது. அந்த வேதங்கள் தேடியும் இறைவனைக் காணாது முறையிடுகின்றன.

     “வான்காணா மறைகாணா மலரோன் காணான்

         மால்காணான் உருத்திரனும் மதித்துக் காணான்

   நான்காணா இடத்ததனைக் காண்பேம் என்று

         நல்லோர்கள் நவில்கின்ற நலமே”

என்கிறார் இராமலிங்க அடிகளார்.

உருத்திரர், நாரணர், பிரமர், விண்ணோர், வேந்தர்,

     உறுகருடர், காந்தருவர், இயக்கர், பூதர்,

மருத்துவர், யோகியர், சித்தர், முனிவர், மற்றை

     வானவர்கள் முதலோர், தம் மனத்தால் தேடி,

கருத்து அழிந்து, தனித்தனியே சென்று, வேதங்

     களை வினவ, மற்று அவையும் காணேம் என்று

வருத்தம் உற்று, ஆங்கு அவரோடு புலம்ப நின்ற

    வஞ்ச வெளியே, இன்ப மயமாம் தேவே.  --- திருவருட்பா

  “வேதம் கிடந்து தடுமாறும்”

என்கின்றார் பரஞ்சோதி முனிவர்.

துள்ளி விளையாடு புள்ளியுழை நாண வெள்ளி வனம் ---

மான் துள்ளித் துள்ளி விளையாடும் இயல்புடையது; அதனால் பெண்கட்கு உவமை கூறப்படுவது.

அத்தகைய சிறந்த புள்ளி மானும் தன் அழகுக்கு நிகராக மாட்டாது நாணுகின்றது. அதனால் அந்த மானை எள்ளிநகை செய்கின்றார் வள்ளி பிராட்டியார். எள்ளி-இகழ்கின்றவள்.

வல்ல அசுரர் மாள, நல்ல சுரர் வாழ ---

அசுரர்கள் வல்லவர்; அமரர்கள் நல்லவர்கள். நல்லவர்கள் வாழும்பொருட்டு வல்லவரை வேலால் குமாரக் கடவுள் மாய்த்தருளினார்.

வள்ளிபடர் சாரல் வள்ளிமலை ---

வள்ளிக் கொடி அதிகம் படர்வதனால் அந்த மலை வள்ளி மலை யெனப்பட்டது.

நிலங்கட்குப் பெயர் இந்நிலத்தில் உள்ள மரங்களால் அமைந்தது.

மருதமரம் மிகுந்திருப்பதனால் மருதம் என்றும்,

முல்லைக் கொடி படர்ந்திருப்பதால் முல்லை என்றும்,

நெய்தல் என்ற செடி இருப்பதனால் நெய்தல் என்றும்,

பாலை மரம் அதிகம் இருப்பதனால் பாலையென்றும்,

குறிஞ்சி மரம் இருப்பதனால் குறிஞ்சி என்றும் பெயர்கள் ஏற்பட்டன.

கருத்துரை

வள்ளிமலை மேவும் வள்ளி மணவாளா! ஆவி பிரியும் அந்நாள் அடியேனைக் காத்தருள்வீர்.