வள்ளிமலை - 0322. கையொத்து வாழும்

அருணகிரிநாதர் அருளிய

திருப்புகழ்

கைஒத்து வாழும் (வள்ளிமலை)

வள்ளிமலை நாதா!

அடியேனுக்கு மனோலயம் வாய்க்குமாறு

உண்மைப் பொருளை உபதேசித்து அருள்.

தய்யத்த தான தந்த தய்யத்த தான தந்த

     தய்யத்த தான தந்த ...... தனதான

கையொத்து வாழு மிந்த மெய்யொத்த வாழ்வி கந்து

     பொய்யொத்த வாழ்வு கண்டு ...... மயலாகிக்

கல்லுக்கு நேரும் வஞ்ச வுள்ளத்தர் மேல்வி ழுந்து

     கள்ளப்ப யோத ரங்க ...... ளுடன்மேவி

உய்யப்ப டாமல் நின்று கையர்க்கு பாய மொன்று

     பொய்யர்க்கு மேய யர்ந்து ...... ளுடைநாயேன்

உள்ளப்பெ றாக நின்று தொய்யப்ப டாம லென்று

     முள்ளத்தின் மாய்வ தொன்றை ...... மொழியாயோ

ஐயப்ப டாத ஐந்து பொய்யற்ற சோலை தங்கு

     தெய்வத்தெய் வானை கொங்கை ...... புணர்வோனே

அல்லைப்பொ றாமு ழங்கு சொல்லுக்ர சேவ லொன்று

     வெல்லப்ப தாகை கொண்ட ...... திறல்வேலா

வையத்தை யோடி யைந்து கையற்கு வீசு தந்தை

     மெய்யொத்த நீதி கண்ட ...... பெரியோனே

வள்ளிக்கு ழாம டர்ந்த வள்ளிக்கல் மீது சென்று

     வள்ளிக்கு வேடை கொண்ட ...... பெருமாளே.

பதம் பிரித்தல்

கை ஒத்து வாழும் இந்த மெய் ஒத்த வாழ்வு இகந்து,

     பொய் ஒத்த வாழ்வு கண்டு, ...... மயல் ஆகி,

கல்லுக்கு நேரும் வஞ்ச உள்ளத்தர் மேல் விழுந்து,

     கள்ளப் பயோதரங்கள் ...... உடன்மேவி,

உய்யப் படாமல் நின்று, கையர்க்கு உபாயம் ஒன்று

     பொய்யர்க்குமே அயர்ந்து ...... உள் உடை நாயேன்,

உள்ளப் பெறாக நின்று, தொய்யப் படாமல் என்றும்,

     உள்ளத்தின் மாய்வது ஒன்றை ...... மொழியாயோ?

ஐயப் படாத ஐந்து பொய் அற்ற சோலை தங்கு

     தெய்வத் தெய்வானை கொங்கை ...... புணர்வோனே!

அல்லைப் பொறா முழங்கு சொல் உக்ர சேவல் ஒன்று,

     வெல்லப் பதாகை கொண்ட ...... திறல்வேலா!

வையத்தை ஒடி ஐந்து கையற்கு வீசு தந்தை,

     மெய் ஒத்த நீதி கண்ட ...... பெரியோனே!

வள்ளிக் குழாம் அடர்ந்த வள்ளிக் கல் மீது சென்று

     வள்ளிக்கு வேடை கொண்ட ...... பெருமாளே.

பதவுரை

 

     ஐயம் படாத --- சந்தேகப்படாதவாறு,

     பொய்யற்ற --- பொய்யாத வகையில் நினைத்ததைத் தருகின்ற,

     ஐந்து சோலை தங்கும் --- ஐந்து கற்பகச் சோலையில் வளர்ந்த,

     தெய்வ ஆனை --- தெய்வ மகளாகிய தெய்வயானை யம்மையின்,

     கொங்கை புணர்வோனே --- தனத்தைச் சேர்பவரே!

     அல்லை பொறா முழங்கு --- இரவைப் பொறுக்காதபடி கூவும்,

     சொல் --- கொக்கறுகோ என்ற சொல்லை உடைய,

     உக்கரு சேவல் ஒன்று --- வேகமுள்ள சேவல் பொருந்திய,

     வெல் அப் பதாகை கொண்ட --- வெற்றியையுடைய அந்தக் கொடியை யுடைய,

     திறல் வேலா --- வலிமையுடைய வேலாயுதரே!

     வையத்தை ஓடி --- உலக முழுவதும் ஓடி வலம் வந்து,

     ஐந்து கையற்கு வீசு தந்தை --- ஐங்கர விநாயகருக்குக் கனியைத் தந்த சிவபெருமானுக்கு,

     மெய் ஒத்த நீதி கண்ட --- உண்மையான நீதி முறையை உபதேசித்த,

     பெரியோனே --- பெரியவரே!

     வள்ளி குழாம் அடர்ந்த --- வள்ளிக் கொடியின் கூட்டம் நெருங்கியுள்ள,

     வள்ளி கல் மீது சென்று --- வள்ளி மலையின்மேல் சென்று,

     வள்ளிக்கு வேடைகொண்ட --- வள்ளி நாயகியின் மீது விருப்பங்கொண்ட,

     பெருமாளே --- பெருமையிற் சிறந்தவரே!

     கை ஒத்து வாழும் --- ஒழுக்கநெறியை யறிந்து அதன்படி வாழும்,

     இந்த மெய் ஒத்த வாழ்வு இகந்து --- இந்த உண்மையான வாழ்வை விடுத்து,

     பொய் ஒத்த வாழ்வு கண்டு --- பொய் நிறைந்த வாழ்வைப் பார்த்து,

     மயல் ஆகி --- அதிக மோகம் கொண்டு,

     கல்லுக்கு நேரும் --- கல்லைப் போல் கடினமாகவுள்ள,

     வஞ்ச உள்ளத்தார் மேல் விழுந்து --- வஞ்சக உள்ளத்தையுடைய வேசையர் மேல் விழுந்து,

     கள்ள பயோதரங்கள் உடன் மேவி --- கள்ளத்தனம் பொருந்திய கொங்கைகளின் மீது பொருந்தி,

     உய்யப் படாமல் நின்று --- உய்யும் வழியில் சேராமல் நின்று,

     கையர்க்கு --- வஞ்சகருடனும்,

     உபாயம் ஒன்று பொய்யர்க்குமே --- தந்திரஞ்செய்யும் பொய்யருடனுமே பழகி,

     அயர்ந்து --- சோர்வடைந்து,

     உள் உடை நாயேன் --- உள்ளம் உடைந்த அடியேனுக்கு,

     உள்ள பேறாக நின்று --- உள்ளத்திற் பெறுதற்கரிய பேறாக நின்று,

     தொய்யப் படாமல் --- சோர்வு அடையாமல்,

     என்றும் உள்ளத்தின் மாய்வது --- எப்போதும் நிலைத்துள்ள மனம் இறந்த நிலையாகிய,

     ஒன்றை --- உபதேச மொழியை,

     மொழியாயோ --- சொல்லமாட்டீரோ?

பொழிப்புரை

     சந்தேகமின்றியும் பொய்க்காதும் நினைத்ததைத் தருகின்ற கற்பக முதலிய ஐந்து தருக்களின் சோலையில் வளர்ந்த தேவ மகளாகிய தெய்வயானை அம்மையின் தனத்தில் சேர்பவரே!

     இரவு நேரத்தைப் பொறுக்காமல் கொக்கறுகோ என்று முழங்குகின்ற வேகமுள்ள சேவற் கொடியுடைய வலிய வேலாயுதக் கடவுளே!

     உலக முழுவதும் ஓடி வலம் வந்து ஐந்துகர விநாயகருக்குக் கனியைத் தந்த தந்தையாராகிய சிவபெருமானுக்கு உண்மை நிறைந்த நீதியான உபதேசத்தைச் செய்த பெரியவரே!

     வள்ளிக்கொடிகள் நிரம்பவும் அடர்ந்து படர்ந்த வள்ளிமலையின் மீது சென்று வள்ளி நாயகி மீது விருப்பங்கொண்ட பெருமிதமுடையவரே!

     ஒழுக்க நெறியை அறிந்து அதன்படி வாழும் மெய்வாழ்வைத் துறந்து, பொய் வாழ்வைக் கண்டு அதில் மோகங்கொண்டு, கல்லைப்போல் கடினமும் வஞ்சகமும் உடைய நெஞ்சத்தராகிய பொருட் பெண்டிர்மேல் விழுந்து, கள்ளத்தனம் உடைய கொங்கைகளின் மேற் பொருந்தி, உய்யும் வழியிற் சேராது, வஞ்சகருடனும், தந்திரஞ் செய்யும் பொய்யருடனும் கலந்து அயர்ந்து உள்ளம் உடைந்த நாயினேனுக்கு, உள்ளத்தின் பேறாக நின்று சொர்வடையாமல் நிலைத்த மனோலயம் தருவதான ஒரு உபதேச மொழியை உபதேசிக்க மாட்டீரோ!

விரிவுரை

கை ஒத்து வாழும் இந்த மெய் ஒத்த வாழ்வு இகந்து ---

கை - ஒழுக்கம். ஒழுக்க நெறியை மேற்கொண்டு வாழும் மெய் வாழ்வை விடுத்து பொய் வாழ்வை அடுத்து மாந்தர் மதிமயங்கிக் கெடுகின்றார்கள். உண்மை வாழ்வில் எப்போதும் மனதில் சாந்தியிருக்கும். பொய் வாழ்வில் சதா சஞ்சலந்தான் இருக்கும்.

கல்லுக்கு நேரும் வஞ்ச உள்ளத்தர் ---

பொது மகளிரது நெஞ்சம் வஞ்சனை நிறைந்தது. கல்லைப் போல் இரக்கமற்று கடினமாக இருக்கும்.

பாலைவனத்தின் வறட்சியைக் கூற வந்த கம்பநாடர்,

தாவரும் இருவினை செற்று, தள்ளரும்,

மூவகைப் பகைஅரண் கடந்து, முத்தியில்

போவகைப் புரிபவர் மனமும், பொன்விலைப்

பாவையர் மனமும்போல் பசையுமற்றதே.

என்கின்றார்.

உய்யப் படாமல் நின்று ---

உய்யும் வழியை யறியாது நிற்பர் அறிவிலிகள். பக்தி, சீலம், தியானம், வழிபாடு, ஆலய சேவை இவைகள் உய்யும் நெறி. இவற்றைக் கருதாமல், களியாட்டம் சூது வாது வஞ்சனைகள் செய்து கெட்டலைந்து அரிய வாணாளை வீணாளாக்கி மாய்கின்றார்கள்.

கல்லார் சிவகதை, நல்லோர் தமக்குக் கனவிலும் மெய்

சொல்லார், பசித்தவர்க்கு அன்னம் கொடார்,குரு சொன்னபடி

நில்லார், அறத்தை நினையார், நின்நாமம் நினைவில் சற்றும்

இல்லார், இருந்துஎன்? இறந்துஎன்? புகல்,கச்சி ஏகம்பனே.    --- பட்டினத்தார்.

கையர்க்கு உபாயம் ஒன்று பொய்யர்க்குமே அயர்ந்து ---

வஞ்சகருடனும், தந்திரமே புரியும் பொய்யருடனும் பழகி வாடுகின்றார்கள்.

தீயவர் நட்பு தீயினும் தீயது. தீ உடம்பை மட்டும் சுடும். தீயவர் நட்பு உள்ளம் உணர்வு உயிர் முதலிய எல்லாவற்றையும் சுடும்.

உள்ளப் பெறாக நின்று ---

“இப்படி அலைந்த அடியேன் உள்ளத்தில் முருகா! நீ பெறும் பேறாக நின்று அருள் செய்” என்று சுவாமிகள் வேண்டுகின்றார்.

  “உய்ய என் உள்ளத்தில் ஓங்காரமாய் நின்ற மெய்யா”     --- திருவாசகம்.

உள்ளத்தின் மாய்வது ஒன்றை மொழியாயோ? ---

மனம் கொண்ட இடமே சுகாரம்பமாகும். மனோலயம் அடைந்த இடத்தில் ஆனந்த ஊற்று சுரக்கும்.

போக்கும் வரவும், இரவும் பகலும், புறம்பும் உள்ளும்,

வாக்கும் வடிவும், முடிவும் இல்லாதது ஒன்று வந்துவந்து

தாக்கும், மனோலயம் தானேதரும், எனைத்தன் வசத்தே

ஆக்கும், அறுமுகவா! சொல்ல ஒணாது இந்த ஆனந்தமே.      --- கந்தரலங்காரம்.

சினம்இறக்கக் கற்றாலும் சித்தி எல்லாம் பெற்றாலும்

மனம்இறக்கக் கல்லார்க்கு வாயேன் பராபரமே.           --- தாயுமானார்.

ஐயப்படாத ஐந்து பொய் அற்ற சோலை ---

கற்பகம் என்ற தெய்வத்தரு நினைத்ததைத் தரும் இயல்புடையது. அதில் சந்தேகம் இல்லை பொய்யுமில்லை.

சந்தனம், அரி சந்தானம், மந்தாரம், பாரிஜாதம், கற்பகம் என்ற ஐந்து தருக்கள்.

அல்லைப் பொறா முழங்கு கொல் உக்ர சேவல் ---

அல்-இரவு. இரவு சேவலுக்கு வெறுப்பைத்தரும். அதனால் விடியற்காலையில் மகிழ்ந்து கொக்கறுகோ என்று கூவுகின்றது. ஞானவொளியைக் கண்டு களிப்பது. அது நாத தத்துவம் என வுணர்க.

சேவல் கூவுவதால் ஆணவ இருள் நீங்கும்.

வையத்தை ஓடி ---

கனி காரணமாகக் கந்தக் கடவுள் உலகம் முழுவதும் ஒரு நொடிக்குள் வலம்வந்து, எங்கும் நிறைந்தவர் தாம் என்பதை உணர்த்தியருளினார்.

இகலிமுது திகிரிகிரி நெரிய வளை கடல் கதற

எழுபுவியை ஒருநொடியில் வலமாக ஓடுவதும்”        --- சீர்பாதவகுப்பு.

வள்ளிக்கு வேடை கொண்ட ---

வள்ளி-இச்சா சக்தி. இறைவன் இச்சா சக்தியுடன் கூடுவதால் ஆன்மாக்களுக்கு இச்சை தோன்றி வினைகளை நுகர்ந்து வீடுபேறு எய்த ஏதுவாகும்.

கருத்துரை

வள்ளி காதலனே! அடியேனுக்கு மனோலயத்தை உபதேசித்தருள்வீர்.